تقدیم به روح عرشی معلم تخریبچی، شهید امیر اسدی

معلم عزیز روزت مبارک

به راستی زمین مردابیست برای آنان که هفت آسمان عشق را پیموده باشند ولی بال پروازشان توان پر گشودن نداشته باشد. چگونه می توان سال ها معبر زدن و پرگشودن یاران را دید اما از آنان دم نزد و بغض فرو خورده سال ها دوری از معبود را در دل پنهان داشت و محرمی جز روح قدسی یاران پیدا نکرد؟

و این راز دلدادگی امیریست که از یاران سفر کرده اش جز چند پر خونی چیزی برایش به یادگار نمانده و می بایست با دلی پراز حسرت اردوگاه شهدای تخریب را به قصد دیار خود ترک گوید. کوله بارش بر دوش است و نگاهش به پشت سر، رفتن و دل کندن از هوایی که روزی با عطر شهدا خوشبو شده بود و دلی تنگ و چشمانی خیس از اشک فراق.

بقیه دل نوشته در ادامه مطلب...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: